محتمل ترین راه و آسان ترین آن ها سوزاندن چوب بود به عبارتی با سوزاندن مستقیم چوب دمای آن به نقطه اشتعال می رسد و در این وضعیت انرژی به صورت حرارت آزاد می شود.
به تدریج راه های دیگری جایگزین سوزاندن مستقیم چوب شد،بدین صورت که با سوزاندن مستقیم چوب انرژی زیادی در مدت زمان کمی آزاد می شود
و هم چنین مقدار زیادی نیز چوب می سوزد و رفته رفته جنگل ها تخریب می شوند.
در پی کشف راه های جدید بشر به خط تولید زغال روی آورد که ایرادات روش قبلی را نداشت نه تنها از تخریب جنگل و طبیعت جلوگیری می کرد و میزان آلودگی وارد شده به هوا را نیز کاهش
می داد،هم چنین در مدت زمان طولانی مقدار زیادی حرارت و انرژی آزاد می شود.
انواع زغال
به طور کلی زغال ها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:
۱)زغال سنتی و یا همان زغال چوب
۲)زغال فشرده و یا همان زغال چینی
۳)زغال قالب
نحوه تولید انواع زغال
در بخش زیر به شرح هر یک از موارد نامبرده شده در بخش فوق می پردازیم و به بحث درباره نحوه تولید هر یک از آنان می پردازیم
به مرور زمان این روش مبتدی جای خود را به روشی به روزتر داده است
بدین صورت که چوب های درختان را به قطعاتی تقسیم نموده و به وسیله نوار نقاله هایی به درون کوره های سنتی وارد می کرده اند.
در مرحله بعد با روشن نمودن کوره و مسدود کردن دریچه های آن در فضای بسته ای چوب های مذکور به زغال تبدیل می شوند.

البته ناگفته نماند که هر دو روش مذکور برای تولید زغال سنتی به شدت از لحاظ زیست محیطی برای محیط زیست مضر می باشد و دارای خطرات زیادی است.علت نام گذاری این زغال با عنوان زغال چینی به این دلیل می باشد که برای اولین بار از کشور چین به کشور ما وارد شده است.
فرایند تولید زغال فشرده به نسبت زغال سنتی پیچیده تر می باشد چرا که در تولید زغال سنتی بیشتر به کوره سنتی و یا صنعتی نیاز می باشد اما در تولید این نوع زغال که فشرده یا چینی
نامیده می شود به دستگاه های دیگری نیز نیاز داریم
دستگاه هایی نظیر دستگاه پودرکن و یا آسیاب،دستگاه سرند،دستگاه خشک کن،دستگاه اکسترودر و کوره
از آن جهت که این نوع زغال از کشور چین آمده است در دستورالعمل تولید آن،مواد تشکیل دهنده آن شامل خاک اره چوب بامبو،پوست گردو و خاک زغال می باشد
در کشور به دلیل نبود چوب بامبو از چوب درخت های جنگلی برای تولید خاک اره استفاده می شود.